GM! Ik denk dat de risico/rendement verhouding rond $ETH schatkisten veel genuanceerder is dan de meeste mensen toegeven. Zeker, staken levert je rendement op. Bij 3–5% APY kan een schatkist van $1B $30–50M per jaar genereren. Dat ziet er geweldig uit op papier. Maar in de praktijk betekent meer rendement minder liquiditeit. Ik heb de werkelijke kosten onderzocht: opname wachttijden, risico van slimme contracten, slashing blootstelling, en nu restaking lagen die nog meer complexiteit introduceren. Voeg #LSDs toe aan de mix, en je erft een stapel risico's alleen maar om extra rendement na te jagen. We hebben gezien hoe dit zich ontvouwt. 3AC gebruikte $stETH om leverage op $ETH te nemen, en toen de peg brak, viel alles uit elkaar. Curve werd leeggetrokken, $stETH begon met korting te verhandelen, en de unwind werd systemisch. Dat was slechts één speler. Wat gebeurt er als drie of vier publieke schatkisten vergelijkbare posities opbouwen en tegelijkertijd moeten unwinden? Het voelt alsof er een systemisch risico ontstaat precies waar DeFi de publieke balansen ontmoet. - #BitMine wil 5% van de totale $ETH voorraad aanhouden en staken. - #SharpLink heeft al $1,3B. Over het algemeen zitten publieke bedrijven op meer dan 1,3M $ETH en dat groeit. Als zelfs een fractie daarvan in restaking protocollen of yield loops stroomt, dan stapelt het potentieel voor fragiliteit zich snel op. Met $BTC heb ik het altijd als eenvoudig gezien: je houdt het. Misschien leen je ertegen als je agressief bent. Maar het beheren van een $ETH schatkist is een ander verhaal. Er is hier geen Michael Saylor equivalent die gewoon "hodl en chill" kan doen. Elke $ETH die verbrand, gestaked of gerestaked wordt, wordt moeilijker te verkopen. Dat versterkt de prijsvloer, maar het verhoogt ook de inzet. Want de bear case gaat niet alleen over prijs, het gaat over liquiditeitsrisico. Het gaat over momenten wanneer iedereen moet unwinden, maar het systeem is niet gebouwd om dat soepel te laten gebeuren. Ik denk dat we een tijdperk ingaan waarin schatkistbeheerders veel verder moeten gaan dan balansen. Ze zullen validator economieën moeten modelleren, het risico van slimme contracten moeten prijzen, en real-time liquiditeitsbuffers moeten opbouwen. Dat is de enige manier om te voorkomen dat dit een ander waarschuwingsverhaal wordt.