De meeste nieuwe bedrijven vandaag de dag zijn kapitaallicht, zelfs de fysieke, in vergelijking met het verleden door technologische innovatie. Het heeft een dynamiek gecreëerd waarin winstgevendheid alleen belangrijk is als er levensvatbare concurrenten zijn. Als een leider met weinig concurrentie geld verliest, blijft hij bestaan omdat een bedrijf niet failliet gaat wanneer het niet winstgevend is of geen geld heeft; het gaat failliet wanneer de kapitaalmarkten niet langer bereid zijn om hen te financieren. Een investeerder en markten, vooral in de dynamiek van fiat van vandaag, zijn bereid om nieuwe spelers tot in het oneindige te financieren. Denk aan Uber, een bedrijf waarvan de cijfers, als het in een perfecte concurrentiebedrijf zou zijn, nu failliet zou zijn. Maar Uber heeft geen levensvatbare wereldwijde concurrent en wordt dus gefinancierd wanneer dat nodig is. Dit betekent niet dat ze uiteindelijk zullen winnen, maar het is nuttig in situaties waarin de markt vroeg is om zich te concentreren op het bezitten van monopoliekansen totdat levensvatbare wereldwijde concurrenten opduiken - zodra ze dat doen, moet je je richten op winstgevendheid, want zonder dat beschouwen de kapitaalmarkten dezelfde reden als waarom je groeide als waarom je sterft. Nokia, Blockbuster, wat je ook maar noemt, hadden nooit problemen om geld te krijgen toen ze de leider waren, zelfs niet toen ze geld verloren, maar zodra ze als daadwerkelijk verlieslatend worden gezien, worden dezelfde problemen een doodvonnis. Als je dit begrijpt, begrijp je VC-investeringen, groeibeleggingen en de dynamiek van waarde-investeringen veel duidelijker.