Het verbaast me hoe gebroken het onderwijs is, zelfs op de universiteit. 1) Je zit in een college waar de docent hetzelfde zegt voor de zoveelste keer. Hij of zij heeft waarschijnlijk niet het voordeel van speciale effecten of animaties om concepten duidelijker over te brengen (d.w.z. visuele modaliteit is verzwakt). De docent is misschien zelfs niet goed in de eerste plaats. 2) De klas beweegt in een tempo dat voor iedereen hetzelfde is. 3) Uren later, misschien dagen later, maak je het huiswerk. Dit is nadat je alles wat je in de klas hebt geleerd bent vergeten — ervan uitgaande dat je iets in de klas hebt geleerd. 4) Je bedriegt waarschijnlijk bij je huiswerk en leert eigenlijk niets. Als ik een school zou ontwerpen, zou elke student voor een desktop zitten (met toegang tot het internet afgesloten of extreem beperkt), en het zou een software draaien die korte lessen en een paar oefeningen geeft om het te oefenen. Een surveillant zou rondlopen om ervoor te zorgen dat studenten gefocust zijn. Niemand neemt huiswerk mee naar huis. Wanneer je klaar bent, is het voorbij. Het maakt gewoon helemaal geen zin voor mij waarom we onderwijsmethoden van 400 jaar geleden gebruiken alsof technologie sindsdien niet is veranderd. Ik begrijp dat deze strategie niet voor elk vak werkt (vooral niet voor schrijven), maar veel vakken, zelfs de liberale kunsten, kunnen op deze manier worden onderwezen. Bovendien zouden de computers Arch Linux draaien. Omdat ik dat zeg.