Er zijn een aantal diepgaande structurele problemen in moderne betalingssysteem. Cycles pakt ze allemaal aan. Laten we het opsplitsen.
1. Moderne banken zijn niet ontworpen vanuit de eerste principes. Ze zijn bij elkaar geraapt als reactie op terugkerende liquiditeits- en politieke crises, en hebben een zeer fragiele relatie met schuld.
In plaats daarvan gaat Cycles uit van de eerste principes van boekhouding, observeert dat alle betalingen cycli zijn in een grafiek, en dat liquiditeit een netwerkeigenschap is. Hoe vinden en creëren we meer cycli in de grafiek? Hoe kunnen we de meeste schulden voor de meeste mensen met het minste geld kwijtschelden?
2. Veel risicobeheer is gericht op centrale banken als kredietverstrekkers/dealers van de laatste instantie. Hoewel dit nuttig is voor het ondersteunen van bepaalde soorten liquiditeitscrises, leidt dit ertoe dat ze worden gevangen door systeemrisico en moreel risico verergeren.
In plaats daarvan richt Cycles zich op risicoreductiemechanismen die mogelijk worden gemaakt door de grafiek en toegankelijk zijn voor het grote publiek, waardoor ze een breder scala aan activa, krediet en clearingprotocollen kunnen gebruiken om liquiditeitsbesparende betalingen te doen en risico's te verminderen.
3. Veel innovaties in betalingen zijn gericht op de overdracht en uitwisseling van activa door individuen. Een beperkte, bilaterale, transactionele kijk. Maar het betalingssysteem heeft een netwerkstructuur die voortkomt uit het web van verplichtingen die ontstaan tijdens handel en financiën.
In plaats daarvan neemt Cycles een uitgebreide, multilaterale netwerkaanpak. Het optimaliseert over de grafiek om de stroom te maximaliseren, met resultaten die anders niet mogelijk zouden zijn. Het gaat om het netwerk van verplichtingen, niet om de som van activa. Kwaliteitstheorie boven Kwantiteitstheorie van Geld
4. Moderne betalingen en financiën roepen vaak tussenpersonen, tegenpartijvervanging en contractnovatie in het leven, die geassocieerd worden met een hogere regulatoire last en ondoorzichtige transmutatie van risico. Denk aan securitisatie, factoring, enz.
In plaats daarvan kunnen Cycles tussenpersonen en financiële complexiteit verminderen door gebruik te maken van het bestaande netwerkdiagram (bijv. handelscrediteisen) en de meer toegestane juridische structuur van verrekeningsberichten onder het internationale privaatrecht te benutten.
5. Liquiditeit in moderne banken en blockchains is georganiseerd rond marktmakende dealerintermediairs die zichzelf verrijken door liquiditeitsvoorziening. Liquiditeitsvoorziening is een korte volatiliteitspositie die verband houdt met systeemrisico.
In plaats daarvan is Cycles ontworpen om liquiditeit te optimaliseren zonder dergelijke tussenpersonen, en is het gericht op liquiditeitsbesparing via compensatieberichten. Liquiditeitsbesparing is een manier om systemisch risico te verminderen en nieuwe economische groeikansen te openen.
6. Betalingssystemen moeten rekening houden met het probleem van uitgifte, dat ontstaat wanneer er niet genoeg liquiditeit in het systeem is. Er is veel te betreuren aan de moderne uitgifte via commerciële en centrale banken, ongeacht je economische school, van Bagehot tot Mises tot Minsky.
In plaats daarvan benut Cycles het verplichtingen netwerk als endogene netwerkliquiditeit om nieuwe vormen van gedistribueerde uitgifte mogelijk te maken die de algehele liquiditeit van het systeem verbeteren. Cycles is dus een platform voor "netwerk-bewuste" krediet- en uitgifteprotocollen.
Cycli veranderen volledig wat mogelijk is voor kapitaal-efficiëntie, risicobeheer en duurzame groei Leer meer in het paper:
2,48K