Een van de meest schokkende verschillen in deze bitcoin bullmarkt is dat de prijzen van mininghardware opmerkelijk vlak zijn gebleven. Eerdere bullruns stuwden de prijzen van miningapparatuur naar extreme premies, maar deze cyclus is volledig anders. Sinds 2023 zijn de prijzen in wezen vlak gebleven, ondanks dat bitcoin is gestegen van $15K naar $117K. Vier belangrijke factoren verklaren waarom het deze keer anders is. 1. Geconsolideerde koopkracht De miningindustrie is uitgegroeid tot een klein aantal grootschalige operaties. Eerdere bullmarkten zagen niet zo'n concentratie van grote kopers, omdat we deze concentratie van miningbedrijven niet hadden. De grote miners van vandaag hebben aanzienlijke onderhandelingsmacht en als een fabrikant niet concurrerend is qua prijs, hebben kopers alternatieven. 2. Bitmain heeft eindelijk echte concurrentie MicroBT is echt concurrerend geworden met Bitmain. Wanneer je twee grote spelers hebt die vergelijkbare prestaties bieden, kan geen van beiden de prijzen zo gemakkelijk verhogen als Bitmain in het verleden kon toen er geen levensvatbare alternatieven waren. MicroBT-hardware is op grote schaal ingezet door grote miners zoals Riot. Canaan is ook teruggekomen met enkele degelijke miners, en er zijn nieuwe spelers zoals Auradine die proberen de markt te betreden. Er zijn ook geruchten dat Block de mininghardwaremarkt zal betreden met hun eigen miner, mogelijk al volgende week. Block-dochteronderneming Proto Mining heeft onlangs getweet dat ze een grote aankondiging hebben op 14 augustus. Block is een van de weinige bedrijven met een groot genoeg merk en kapitaal om te concurreren met de gevestigde spelers. 3. Strategische lage-margeoorlogvoering Bitmain lijkt een op volume gebaseerde strategie te volgen, waarbij nieuwe generatie miners worden verkocht voor minder dan $20 per terahash met flinterdunne marges. Dit kan opzettelijk zijn om marktdominantie te behouden en opkomende concurrenten te verdrijven. Het kan ook zijn dat Bitmain een bepaalde hoeveelheid machines moet produceren om hun positie bij TSMC te behouden, zodat ze op de prioriteitenlijst voor chiptoegang en de best mogelijke prijzen blijven staan. Als ze niet alle eenheden kunnen verkopen die ze moeten produceren om aan de vereiste chipaankoopvolumes te voldoen, wordt zelf-mining de alternatieve optie. Kijk maar naar Cango, een beursgenoteerd bedrijf dat is overgestapt van een online autoplatform naar een volwaardige Bitmain-ondersteunde zelf-mining operatie, dat van 0 naar 50 EH/s is gegaan van oktober 2024 tot nu. 4. Dalende vraag van miners zelf Veel miners diversifiëren weg van puur bitcoin mining. MARA heeft openlijk verklaard dat ze hun "BTC willen activeren om rendement te genereren," door hun BTC te investeren op manieren die rendement genereren in plaats van verder bitcoin mining hashrate toe te voegen. Anderen zoals Iris en Riot diversifiëren naar AI/HPC. Sommige miners beschouwen het nu als winstgevender om bitcoin direct te kopen dan om het te minen. Al deze factoren verminderen de totale vraag naar nieuwe hardware. Wanneer je deze factoren combineert met de enorme kapitaalvereisten voor nieuwe toetreders (minimaal $20M alleen al om een levensvatbaar chipontwerp te maken, honderden miljoenen meer om de productie op te schalen), kunnen gevestigde spelers zich veroorloven om de prijzen laag te houden terwijl kleinere uitdagers moeite hebben om voet aan de grond te krijgen. Het resultaat is dat ondanks de enorme toename van de hashrate van bitcoin, de miningmarges voor de grote spelers gezond blijven, geholpen door de stijging van de bitcoinprijs en de afwezigheid van torenhoge hardwareprijzen. Dit vertegenwoordigt een meer volwassen, rationele markt, maar ook een die steeds moeilijker te penetreren is voor nieuwe fabrikanten van mininghardware. Deze structurele verschuiving kan eigenlijk gezond zijn voor het langetermijnbeveiligingsmodel van bitcoin, omdat het de boom-bustcycli in de beschikbaarheid van mininghardware voorkomt die eerdere bullmarkten teisterden.