Rynki prognoz mają problem z PR: są postrzegane jako hazard i „głównie dla mężczyzn”. Dane potwierdzają to, że około połowa mężczyzn w USA ma konto w internetowym zakładzie sportowym. Mechanizm (opinia → cena → rzeczywistość) jest znacznie większy. Popyt jest widoczny. Infrastruktura już istnieje. Regulowane miejsca oferują kontrakty ze świata rzeczywistego, dane CPI, zatrudnienie, ceny gazu, a nawet huragany i rozliczają się na podstawie oficjalnych danych. UX dla konsumentów po prostu nie nadąża. Gdzie to zmierza: moda, randki, zdrowie, kultura. To są problemy prognozowe ukryte na widoku. Moda jest najczystszym wprowadzeniem. Już publikujemy i konsumujemy prognozy (Vogue/WGSN). Indeks Lyst klasyfikuje „najgorętsze” marki na podstawie wyszukiwań, wyświetleń i sprzedaży. Traktuj to jako warstwę informacyjną; dodaj warstwę handlową, tygodniowe koszyki trendów, które rozliczają się na podstawie % sprzedaży, udziału w wyszukiwaniach, prędkości odsprzedaży. Teraz styl ma odkrywanie cen. Przestań sprzedawać to jako „zakłady”. Sprzedawaj to jako prognozowanie, na które możesz działać - zabezpiecz plany, przydziel czas, podejmuj lepsze decyzje. Tak można wyjść poza obecny męski profil. Moje zdanie: rynki prognozowe to następna warstwa decyzji konsumenckich. Utrzymuj UX A→Z prosty, rozliczaj się na podstawie danych zewnętrznych, buduj zgodność. Przekształć hałas w ceny, a ceny w decyzje. To nie chodzi o branżę, chodzi o wykonanie.