voor wat het waard is, wordt Powell met elke voorbijgaande dag steeds minder belangrijk (en het is zeker mogelijk dat de lichte hawkish neiging alles is wat we nodig hadden voor een typische correctie/positionering unwind in augustus/september — hoewel ik nog niet overtuigd ben) Tegen de tijd dat we bij de septembervergadering komen, zal de markt al vooruitkijken naar H1 2026 Het eindspel zijn nog steeds groeiende fiscale tekorten en bijna gegarandeerd een meer dovish monetair beleid (en belangrijker dan ‘muh renteverlaging’ is het voortdurende pad naar negatieve reële rentes opnieuw imo — het is heel goed mogelijk dat dit wordt aangedreven door een cyclische inflatieherstel met rente die wordt vastgehouden / marginaal lager) De melt-up komt vóór de consequentie — en dat ligt imo nog voor ons.

Terugkomend op dit na het banenrapport van vandaag, denk ik dat het nu vrij duidelijk is dat woensdag Powell's zwanenzang was. Bowman en Waller waren het oneens en de gegevens kwamen in hun voordeel naar voren — je zou je kunnen voorstellen dat hun stemmen binnen de commissie in de toekomst versterkt zullen worden, terwijl die van Powell zullen afnemen. Ik zou een behoorlijk redelijke kans geven dat Jackson Hole en verder door de markt wordt gezien als een post-Powell Fed.