ik ben al een paar uur aan het spelen met gpt 5 en het is absurd goed. de code-uitvoer is chirurgisch, ik heb een hoop muziekinstrumenten gegenereerd voor ons aankomende product. ik heb ook een paar dashboards extreem snel ontworpen en gebouwd. de "no model roulette" is eigenlijk groter dan de meeste mensen, vooral gemiddelde mensen, zullen beseffen... het vereenvoudigt de ultieme meta-beslissing die meestal mentale bandbreedte verbruikt elke keer voordat je zelfs maar begint te interageren. grote waardering voor product en engineering. consument gezien is chatgpt in wezen "ai" voor de meeste mensen en die traject gaat misschien zelfs met een steilere curve verder met gpt 5.

één ding dat ik persoonlijk altijd heb onderschat bij het bouwen, is hoeveel nieuwe gebruikers er voortdurend een markt binnenkomen. nieuwe bedrijven ontstaan. nieuwe afgestudeerden komen de arbeidsmarkt binnen. nieuwe leeftijdsgroepen komen online of gaan naar de volgende fase. we zijn vaak geobsedeerd door het converteren van bestaande gebruikers… hoe krijgen we ze zover om over te stappen? maar een goede hefboom is ook om de standaard te worden voor degenen die net op het toneel komen. ze hebben vaak geen loyaliteiten, geen bagage en geen echte gewoonten. ze staan open voor zaken.

voor velen van ons voelt elk AI-lanceerevenement nu als een productlancering en een persoonlijke live gestreamde dreigingsbeoordeling. – als je een oprichter bent, kijk je om te ontdekken of jouw product net verouderd is. – als je iemand anders bent, kijk je om te zien of jouw baan, jouw vaardigheden of jouw identiteit mogelijk net verouderd zijn. dit is waarom elk frame, elk woord en elke demo op veel manieren grondig wordt onderzocht. lanceringen voelen vaak als het kijken naar de onderkant van de 9e met volle honken, 2 uit, volle telling, achter met 1.

opkomende consensus zonder commissie. grensverleggend spiritueel.

we bekritiseren omdat we omgeven… niet alleen om de output, maar om de feedbackloop zelf. dingen bewegen met lichtsnelheid. ik wil niemand op de bouw afkraken. het productwerk van de ingenieurs lijkt solide, vooral rond codering. maar we zullen snel genoeg zien hoe het zich verhoudt tot de claude-code. het kan verrassen. het kan floppen. daarom testen we.

oké, ik heb genoeg gezien. deze lancering voelde als het bijwonen van een begrafenis georganiseerd door minimalisten. dezze onthulling van technologie zou magisch moeten aanvoelen, echte doorbraken, maar de hele sfeer was grijs verdriet. het decor leek alsof "stemmingstoornis" een Bauhaus-subsidie had gekregen. een zelfs de verhaallijn... grafiekstijlen (??), dan huldebetuigingen, en dan eindigen met iemands gezondheidsstrijd... waar rouwen we als publiek precies om? het voelt alsof ze je proberen te laten voorinstalleren op een therapeut. mogelijk geweldige producten, zeker. maar de emotionele toon was zo damn dood. ongelooflijk vreemd overal.

iets aan dit voelt een beetje levenloos, ik kan er niet precies mijn vinger op leggen.

had een gesprek de andere ochtend waarin we het hadden over hoe mensen blijven zeggen dat er al een tijd geen echte doorbraken in sociale consumptie zijn geweest. maar dat voelt gewoon verkeerd. wat de meesten missen, is dat we al diepgaande nieuwe sociale dynamieken hebben gecreëerd... ze zien er alleen niet uit als de oude (een feed of een profiel of een openbaar podium).. e.g. chatgpt is misschien wel de meest kneedbare sociale entiteit die ooit is gecreëerd. dit nieuwe paradigma over "sociaal" heeft nog veel meer van deze ervaringen in petto die waarschijnlijk ongemerkt in je leven zullen verweven. dit is iets waar ik veel over nadenk. wanneer je dingen evalueert, moet je ook vaak de evaluatiecriteria evolueren omdat dat ook evolueert met cultuur + technologie.

oprecht hoogwaardige berichten komen gewoon niet meer naar boven nu x opnieuw het algoritme manipuleert. ik heb het overal gezien. het nieuwe rangschikingsalgoritme voelt om de een of andere reden actief vijandig tegenover goede inhoud. het is de afgelopen dagen vooral duidelijk geweest. één ding oplossen, leidt tot slechte andere dingen. ik denk dat je niet iedereen tevreden kunt stellen, maar toch. tragedie.

over een paar jaar speel je fallout met de premisse: brooklyn 2035, en de openingsscène is de duplex van je oma die tot as is vergaan. de medewerker bij de deli herinnert zich je favoriete sandwich. de bandieten in het park zijn je pestkoppen van de middelbare school. de missie: wreek je hond die stierf in de grote NYCHA reactor meltdown van 2029. de hele zaak zal worden weergegeven via genie 3 + je hele levensgeschiedenis + geheugencontext van je ai.