Als je je ogen samenknijpt, kun je stablecoins zoals $USDC ook als L2's zien. Ik bedoel, het zijn gewoon protocollen die hun zeer winstgevende zaken uitvoeren, bewaard op jouw L1 en alleen gebruik van je maken wanneer ze je nodig hebben om een afrekening te bevestigen (voor fracties van een cent). Dus in wezen zuigt de meest winstgevende use-case in crypto al die waarde weer terug naar @coinbase en @circle met hun omzetdeling op rendement – en de ketens en gebruikers worden in feite uitgesloten. Klaar voor een echt gesprek over extractiviteit? Als je kijkt naar de inkomsten die stablecoin-bedrijven verdienen via wat ze betalen voor bewaring/afrekening op L1's, zijn ze de "Mike Tyson" van parasitaire L2's. Is het niet vreemd hoe zeldzaam het is voor L1's om dit op te merken of een aandeel in dat rendement te eisen? Ik denk dat de meest succesvolle parasieten de nauwelijks merkbare zijn die je elke dag beetje bij beetje opeten. Maar nieuwe modellen zoals @m0 draaien de rollen om en laten het rendement terugvloeien naar de L1-token, gebruiker, of hoe je het ook ontwerpt op een eerlijkere manier. En Fogo kijkt ernaar uit om volledig in te zetten op hen/dat model. Tijd om de rollen om te draaien op rendement extractiviteit.