De $GHO stablecoin van Aave wordt vaak beschreven als de volgende grote inkomstenbron van het protocol. Maar als je naar de cijfers kijkt, is GHO meer een verliesleider. Aan de aanbodzijde is er ~$164M aan GHO geleend tegen ~5,5% APR. Aan de vraagzijde houdt de sGHO spaar-token ~$154M en betaalt ~9% APY. Dat betekent dat de DAO ongeveer ~$0,75M per maand aan rente binnenhaalt, maar ~$1,16M uitbetaalt, een netto tekort van ongeveer $0,39M per maand. Om GHO liquide te houden, betaalt de DAO ook voor liquiditeit. De begrotingen van fase IV van de GHO Liquiditeitscommissie alloceren 650k GHO voor Ethereum en 300k GHO voor Arbitrum elk kwartaal ($950k). Een latere voorstel vroeg om toestemming om 3,5M GHO uit te geven voor doorlopende operaties. Nu vraagt een nieuw ‘CEX Earn’ voorstel om 5M GHO om centrale exchange-deposits en marketing te stimuleren. Gecombineerd lopen deze incentiveprogramma's in de tientallen miljoenen dollars. Al met al kost GHO Aave waarschijnlijk bijna $1M aan negatieve PnL per maand. Voorstanders merken op dat 1 GHO die wordt gemint, verondersteld wordt dezelfde opbrengst te genereren als $10 aan traditionele leningen. Maar die opbrengst komt niet tot uiting in een voordeel voor de DAO. Een inkomstenbron die geld verliest en afhankelijk is van zware subsidies is niet duurzaam. Als de DAO deze uitbetalingen stopt, zal de vraag naar GHO snel dalen. Duurzame groei vereist organische gebruiksgevallen en vraagbronnen, niet eindeloze incentives. Meer rationele tarieven voor leners en kredietverstrekkers lijken de logische eerste stap. Vragen voor degenen die dichter bij de situatie bij @aave staan - Welke veranderingen zijn gepland om de sGHO-opbrengsten af te stemmen op de leentarieven, zo ja? Hoe zal GHO organische vraag genereren die niet afhankelijk is van subsidies uit de oorlogskas van de DAO? Ik leer graag of er een duidelijk pad naar winstgevendheid is. Misschien weet iemand bij @Token_Logic of @lemiscate het.