Iedereen zal binnenkort gedwongen worden om de authenticiteitspil door te slikken. Niemand geeft meer om een aankondiging van een bedrijfsaccount of een gezichtloze entiteit. Informatie is een goedkope grondstof. Wees echt of vervaag in de obscuriteit. Persoonlijkheid is deze decennium en verder enorm belangrijk.

Niets zal je gezondheid meer verstoren dan te veel beslissingen met je hoofd nemen. Elke keer als ik het gevoel heb dat ik in een soort dip zit of vastzit in een vreemde mentale plek, is dit altijd de schuldige. Het hart weet gewoon wat je wilt. Het garandeert je letterlijk een perfect leven, en alles wat je hoeft te doen is het volgen. Maar om de een of andere reden kies je uiteindelijk voor de carrière die beter op papier lijkt, de omgeving die logisch meer zin maakt, de paden die verantwoordelijker lijken. Je resoneert met iets, maar denkt jezelf eruit. Geniet van iets, maar rationaliseer het weg. De cijfers kloppen niet. Je moet je meer als je leeftijd gedragen. Gewoon een constante verraad van je innerlijke stem die je bestaan siert met een voortdurende laag van wrijving. Je hebt hersenmist. Je bent minder energiek. Je hebt je interesse in dingen verloren. Natuurlijk werken je gedachten overuren om je ziel te gaslighten en te laten geloven dat het er niet toe doet. Ga op dit regime, begin dat protocol, doe dit en dat, allemaal ineffectief totdat je begint te voelen hoe je door het leven gaat. Respecteer jezelf genoeg om eindelijk je eigen hart te vertrouwen, in plaats van het in twijfel te trekken. Erken dat wanneer een beslissing niet kan worden uitgelegd, het onmiddellijk bewijs wordt dat je de juiste hebt genomen. Bevrijd je geest door het minder te geven om over na te denken. Heb de moed om perfect te leven op een manier die alleen jij kunt begrijpen.

Tijd is de enige vorm van valuta die je nooit terug kunt maken zodra je het uitgeeft. Herinneringen zijn de enige vorm van waarde die je eenmaal kunt kopen maar voor altijd kunt consumeren. Als tijd zo schaars is, waarom zou je het dan op een manier willen besteden die geen persoonlijk betekenisvolle ervaring creëert? Als herinneringen zo onbetaalbaar zijn, waarom zou je dan iets willen kopen dat een ervaring niet persoonlijk betekenisvoller maakt?

Als voorbeeld kan een persoon die uit niets kwam of in moeilijke tijden terechtkwam, gemakkelijker rechtvaardigen dat hij iets doet wat hij haat om uit een situatie te klimmen. Er zijn zoveel verhalen van mensen zoals deze die bedrijven zijn begonnen of crypto hebben verhandeld toen ze op hun laagste punt waren en in staat waren om van nul naar held te gaan door pure intentionaliteit. Het maakte niet uit of het bedrijf cool of leuk was, alleen dat het scheppen verkocht in een enorme rush. Het maakte niet uit dat het 16 uur per dag naar grafieken staren vervelend was, alleen dat er de mogelijkheid was om te profiteren van een kort venster van kansen. Volledig uitputtend, maar er was tenminste een Noordster, ook al was het een tijdelijke. Tenminste was er een reden om elke dag wakker te worden, ook al werd het gesponsord door negatieve emoties. Dit is pijn, geen hel. Hel is wanneer er geen doel bestaat, waardoor je dagen worden versierd met een voortdurende laag van gevoelloosheid. Je doet dingen, maar je hebt geen idee waarom je ze doet. Je neemt genoegen met alles in ruil voor niets. Ik heb in beide situaties gezeten, en de kans is groot dat jij dat ook hebt. Soms moet je gedreven worden door een helderdere toekomst, andere keren krijg je de kans om na te denken over een donkerder verleden. Maar wat belangrijk is, is dat je in staat bent om iets te voelen in het heden.

Doe ofwel iets wat je haat en dat je in een relatief korte periode voor het leven kan opzetten, of doe iets wat je leuk vindt waar geld en tijd secundair zijn aan een afgestemde aanwezigheid. Werk voor een asymmetrische beloning, of speel als de eeuwige beloning zelf. Alles wat in het midden ligt, is de hel.

Een dode giveaway dat iemands leven eigenlijk goed is, is hoe moeiteloos ze zich kunnen aanpassen aan het feit dat dagelijkse dingen niet volgens plan verlopen. Je komt op een plek en het is gesloten of in een restaurant is de wachttijd lang. Je komt onverwacht in het verkeer terecht, je hebt een dag door elkaar gehaald, alles wat theoretisch je flow zou moeten onderbreken. Geen schuldigen, zuchten of zichtbare tekenen van frustratie. Bijna een complete non-reactie. Verspilt geen tijd aan het erkennen ervan en draait gewoon naar de volgende beste optie. Vergeet het, deze plek naast de deur lijkt chill. Het lijkt erop dat we hier wat langer zullen zijn, dus laten we even in een van deze andere winkels binnenlopen. Dan heeft natuurlijk iedereen een goede tijd. Geen verlangen of behoefte om het huidige moment te ontvluchten. Je kunt de overvloed niet forceren. Gewoon een natuurlijke uitdrukking van het hebben van zoveel waargenomen controle over je eigen tijd dat niets je kan laten geloven dat je er niet genoeg van hebt. Vergeet status spellen. Het is allemaal onzin van de oudere generatie. De nieuwe golf is hoe soepel je door de realiteit glijdt. Onmiskenbare kalmte. Een van de weinige energieën die niet gefaked kan worden.

De voordelen van het plaatsen van content zijn niet alleen het geluk dat je kunt creëren, maar ook het verhoogde comfort in onbeschaamd zelfexpressie. Elke positieve interactie herinnert je eraan dat jouw aanwezigheid ertoe doet. Elke kritische reactie bevestigt dat je niet bang bent om jezelf te laten zien. Hoeveel van het een of het ander je ontvangt, is niet zo belangrijk als het besef dat erkend worden in het algemeen betekent dat je eerst iemand de kans moest geven om je überhaupt te zien. Onschatbare perspectiefverschuiving. Je begint jezelf te zien als een winnaar, alleen al omdat je jezelf bent. Perpetueel vertrouwen, gewoon omdat je de wereld laat weten dat je bestaat.

De enige echte maatstaf voor vooruitgang is ontastbaar. Ben ik een liefdevoller persoon geworden? Het is zo simpel als dat. Ja of nee antwoord. Als iets me een bitterder, cynischer of pessimistischer kijk op het leven heeft gegeven, ben ik achteruitgegaan. Ongeacht hoeveel ik optisch misschien heb gewonnen. Ik heb gefaald.

De schoonheid van het leven is dat iedereen hetzelfde wil, maar er zijn oneindig veel manieren om het te manifesteren. De ene persoon voelt zich levend in de grote stad. Een ander in zijn dorp aan zee. De ene persoon voelt zich vredig wetende dat hij genoeg heeft. Een ander wetende dat er nog zoveel meer te behalen is. Geen reden om je zorgen te maken over wat anderen doen als jullie allemaal naar aanwezigheid toewerken. Je moet stoppen met de vergelijkingsspellen. Vind je schilderachtige route en blijf gewoon rijden. Als het je geest tot rust brengt, ben je op de juiste weg. Negeer de rest.

De kwaliteit van je leven kan worden gemeten aan de hand van hoe snel je geïrriteerd raakt. Afgesneden worden in het verkeer. Wachten dat langer duurt dan normaal. Een willekeurige tweet waar je het niet mee eens bent of iets dergelijks. Je raakt snel geïrriteerd door betekenisloze alledaagse gebeurtenissen. Maar wanneer het goed gaat, kan het je letterlijk niets schelen. Wanneer het geweldig gaat, merk je het zelfs niet. Positiviteit wordt begroet met een glimlach. Onzin wordt begroet met een lach. Te druk bezig met het genieten van de beelden in je hoofd, ofwel recente overwinningen herbeleven of meer creëren. De vraag verandert dan van hoe je minder beïnvloed kunt worden door dit of dat, naar waarom nonchalance niet langer een natuurlijke en onbewuste manier van zijn is. Begrijp het laatste en het probleem lost zichzelf op.