Als voorbeeld kan een persoon die uit niets kwam of in moeilijke tijden terechtkwam, gemakkelijker rechtvaardigen dat hij iets doet wat hij haat om uit een situatie te klimmen. Er zijn zoveel verhalen van mensen zoals deze die bedrijven zijn begonnen of crypto hebben verhandeld toen ze op hun laagste punt waren en in staat waren om van nul naar held te gaan door pure intentionaliteit. Het maakte niet uit of het bedrijf cool of leuk was, alleen dat het scheppen verkocht in een enorme rush. Het maakte niet uit dat het 16 uur per dag naar grafieken staren vervelend was, alleen dat er de mogelijkheid was om te profiteren van een kort venster van kansen. Volledig uitputtend, maar er was tenminste een Noordster, ook al was het een tijdelijke. Tenminste was er een reden om elke dag wakker te worden, ook al werd het gesponsord door negatieve emoties. Dit is pijn, geen hel. Hel is wanneer er geen doel bestaat, waardoor je dagen worden versierd met een voortdurende laag van gevoelloosheid. Je doet dingen, maar je hebt geen idee waarom je ze doet. Je neemt genoegen met alles in ruil voor niets. Ik heb in beide situaties gezeten, en de kans is groot dat jij dat ook hebt. Soms moet je gedreven worden door een helderdere toekomst, andere keren krijg je de kans om na te denken over een donkerder verleden. Maar wat belangrijk is, is dat je in staat bent om iets te voelen in het heden.