De huidige studie van de oude Chinese geschiedenis is in feite een meervoudige bewijsbenadering: literatuur, archeologie, genetica, taal, astronomie, geografie, legendes. Dit doorbreekt aanzienlijk de tweevoudige bewijsbenadering van Wang Guowei, die zich richtte op literatuur en archeologie. Vooral het bewijs van genetische sequencing biedt een scherp instrument voor het traceren van de oorsprong van de Chinese geschiedenis, waardoor de oude geschiedenis steeds duidelijker wordt.