Een paar dagen geleden sprak ik op een panel in Heidelberg, Duitsland. Het evenement ging over hoe we het geweld waar Palestijnen doorheen gaan kunnen verminderen en hoe we om moeten gaan met de onrechtvaardigheden waarmee we blijven geconfronteerd worden. Ik kwam samen met andere Palestijnen die in Palestina wonen en nam de tijd om naar Duitsland te komen voor dit evenement. In plaats van te luisteren, verscheen een groep studenten van de Pro-Palestina beweging aan de Universiteit van Heidelberg om ons de mond te snoeren. Voordat het panel zelfs maar begon, deelden ze nep-flyers uit die leken op ons evenementmateriaal. Maar in plaats van onze boodschap, drongen de flyers er bij mensen op aan om het evenement te boycotten. Toen kwamen dezelfde studenten binnen en probeerden ze de discussie te verstoren. Tijdens de Q&A beschuldigden ze me ervan een "zionist" en een "collaborateur" te zijn, en gooiden ze met etiketten op basis van of ik in hun checklist paste. Toen liepen ze weg en begonnen ze buiten te protesteren. In het verleden werd onze zaak gekaapt door het Pan-Arabisme. Palestina werd een symbool voor Arabische regimes, maar echte Palestijnen werden genegeerd of gebruikt. Nu gebeurt er weer iets soortgelijks; dit keer komt het uit een andere richting. Vandaag worden we gekaapt door wat ik Pan-Linksheid zou noemen. Deze ideeën verspreidden zich in de loop der tijd over westerse activistische ruimtes, maar tijdens de Obama- en Biden-jaren werden ze mainstream. Obama heeft deze ideeën misschien niet uitgevonden, maar zijn administratie hielp ze dominant te maken via wereldwijde NGO-netwerken, academische partnerschappen en media-aandacht. Nu duwen enorme delen van de westerse linkerzijde, samen met hun lokale volgers, twee vaste eisen op Palestijnen: volledige boycot van alles wat met Israël verbonden is, academisch, cultureel en economisch, en volledige steun voor gewapende weerstand. Deze ideeën zijn misschien niet altijd mainstream. Ze werden dat tijdens en na de Obama-jaren. En nu, als je ze in twijfel trekt, word je beschuldigd van verraad. Je wordt verteld dat je geen "echte" Palestijn bent. Dat is wat er in Heidelberg gebeurde. Een groep universitaire studenten, die in comfort en veiligheid leeft, dacht dat ze het beter wisten dan Palestijnen die daar daadwerkelijk wonen. Maar hier is de waarheid: we hebben tientallen jaren gewapende weerstand geprobeerd. Moreel gezien is het door sommige milities gebruikt om burgers aan te vallen en te vermoorden. Strategisch gezien is het mislukt. Het heeft meer vernietiging, meer verlies en geen echte winst gebracht. Wij zijn degenen die hier doorheen leven. En wanneer we proberen eerlijk hierover te spreken, wanneer we naar alternatieven zoeken die het lijden kunnen verminderen, worden we de mond gesnoerd, niet door onze "vijanden," maar door mensen die beweren aan onze kant te staan.