Ik wil kort praten over een van mijn meest persoonlijke en favoriete werken in de show. Gemarkeerd. Een draad.

Een paar keer per jaar reis ik naar New York City om wheatpaste-posters te verzamelen die ik in mijn werk kan recyclen. Het was voor mij erg belangrijk dat dit stuk in mijn @SuperRare-show terechtkwam. Wat in NYC begon, moest hier ook eindigen.

Dit stuk gaat niet over vandalisme, het gaat over het omzetten van de schakel. Nee zeggen tegen de systemen die proberen te controleren wat je mag maken, zeggen of zelfs denken. Religie was het oorspronkelijke algoritme. Het leerde je je op een bepaalde manier te gedragen, op een bepaalde manier te spreken, je schuldig te voelen voor zelfs het verkeerde te denken. Het was en is nog steeds controle verkleed als verlossing. Nu hebben we het gewoon opnieuw gepositioneerd. Vandaag de dag is de kerk digitaal. Het wordt geleid door platforms en beleid. De priesters dragen Patagonia-vesten en zitten op panels op technologieconferenties. Ze hoeven je werk niet te verbranden. In plaats daarvan begraven ze het gewoon stilletjes in de feed en je weet niet eens dat het gebeurt. En nu is er AI. Ons werd verteld dat het creatieve vrijheid zou openen, maar wat het echt deed was de nieuwe regels versterken. Dit mag je niet tonen. Dit mag je niet zeggen. Je mag niet te echt zijn. Het filtert je werk voordat je het zelfs maar maakt. Probeer een afbeelding te genereren met zware thema's in ChatGPT of Midjourney en je zult snel ontdekken wie je creativiteit wil controleren.

Als je geïnteresseerd bent in het werk, neem dan contact op met @RogerDickerman of @SuperRare.